✅ سود تقسیمی(DPS)
عبارتست از سود پس از کسر مالیات به ازاء هر سهم که توسط شرکت‌ها به سهامداران پرداخت می‌گردد.
معمولاً به علت بلاتکلیف بودن برخی طلب‌ها و بدهی‌ها، وجود برخی حسابهای مشکوک در شرکت یا وجود برنامه‌های توسعه ای، همه سود حاصله (EPS) را بین سهامداران تقسیم نمی‌کنند و مقداری از آن را به صورت اندوخته در شرکت باقی می‌گذارند که در سالهای بعد در مورد آن تصمیم گیری به عمل می‌آید.
در اغلب موارد DPS کوچکتر از آخرین EPS شرکت می‌باشد. در بعضی موارد خاص نیز DPS بیشتر از EPS است که این مبلغ اضافی معمولا” از محل سود انباشته سالهای قبل تامین می‌شود.
رقم اختلاف بین DPS و آخرین EPS به صورت اندوخته در شرکت باقی می‌ماند که می‌تواند از نوع اندوخته قانونی یا عادی باشد. اندوخته قانونی سهمی‌از سود است که طبق قانون بورس باید در شرکت باقی بماند.
طبق قانون بورس اوراق بهادار شرکت‌ها موظفند هر دوره ۵ درصد از سود خود را اندوخته کنند تا زمانی که جمع مبالغ اندوخته به ۱۰ درصد سرمایه شرکت برسد که پس از آن نیازی به انباشته کردن سود نیست.
چون شرکتهای بورسی دائماً در حال توسعه و افزایش سرمایه هستند، این باعث می‌شود هیچگاه اندوخته قانونی به حداکثر مقدار خود نرسد. اندوخته عادی، مقداری از سود است که بر اساس نظر هیئت مدیره در شرکت انباشته می‌شود و هیئت مدیره باید علت و طرح توجیهی خود در این خصوص را به سهامداران اعلام کند.
طبق ماده ۹۰ اصلاحیه قانون تجارت، شرکتهای بورسی موظفند حداقل ۱۰ درصد سود خالص (EPS) را بین سهامداران تقسیم کنند. همچنین براساس قانون تجارت در صورت تصویب در مجمع عمومی‌عادی سالانه، سود تقسیمی‌مصوب باید حداکثر ظرف ۸ ماه از تاریخ تصویب به سهامداران پرداخت شود. البته سود تقسیمی‌تنها به سهامدارانی پرداخت می‌شود که درتاریخ برگزاری مجمع مالک آن میزان سهم باشند.
